Ik heb altijd gedacht dat omzien naar elkaar, in het bijzonder naar hen die het minder hebben of onheus behandeld worden een aansporing was uit het Nieuwe Testament van de Bijbel. Toen ik deze week de Poverty and Justice Bible opensloeg was ik verrast Deuteronomium 24:17 te lezen.

Daar riep Mozes duizenden jaren eerder het volk op om zorg te dragen voor de armen. Hij communiceert vanaf vers 19: ‘Wanneer u bij de graanoogst op de akker een schoof vergeet, mag u niet teruggaan om die op te halen. Laat hem achter voor de vreemdelingen, weduwen en wezen. De HEER, uw God, zal u erom zegenen in alles wat u onderneemt.’

Eigenlijk zegt hij: laat een deel van je oogst (inkomsten) voor de armen zijn... En: je zult wat je laat liggen niet eens missen, want God zal goed voor je zijn. Een principe met een wederzijds voordeel dat maar liefst millennia teruggaat.

Ik ben altijd al geïntrigeerd geweest door het verhaal van de barmhartige Samaritaan. Ik heb heel lang gedacht dat onze naaste degene is die ziek is, die hongerlijdt, gewond is, in nood verkeert of sterft. En dat wij de opdracht hebben om te zien naar onze naaste. Maar in het verhaal wijst Jezus de Samaritaan aan als de ware naaste.
Hij was de enige die omzag naar de beroofde man die halfdood langs de weg lag, hem verbond en zijn wonden verzorgde. Toen ik er zo naar keek moest ik mezelf de vraag stellen: Voor wie kan ik de barmhartige Samaritaan dan zijn? Voor wie kan ik een naaste zijn?

Tien jaar lang hebben we ons aangespoord gevoeld om dakloze en kwetsbare kinderen te helpen. Kinderen, wier leefomstandigheden uiterst moeilijk waren. En waar we konden hebben we honderden kinderen dankzij uw steun een kans kunnen geven op een beter leven.

Wist u dat er in Zwitserland een groep mensen is die zichzelf de Berner Samariter noemen? En dat zij ieder jaar een prijs uitreiken aan hen die een bijzondere hulpdaad heeft verricht? Dat wij als Hart voor Kinderen enige jaren geleden de Berner Samariterpreis in ontvangst hebben mogen nemen?

In alle bescheidenheid: wat Hart voor Kinderen doet is niet om een prijs te winnen. Maar die groep Zwitserse Samaritanen heeft me wel aan het denken gezet. Zullen we in Nederland ook zo’n groep oprichten, dacht ik. Later bedacht ik me: U bent als donateur eigenlijk een van onze Samaritanen. Gewoon een andere naam voor donateur, maar met een barmhartig karakter...
In ieder geval dank u wel voor uw loyale ondersteuning en dank u wel dat u met ons hebt willen omzien naar arme kinderen wereldwijd... Dank u wel!

Louis Pool
Dagelijks bestuur