Ooit hoorde ik een mooie song van Sony en Becky Isaac. De vrije vertaling in het Nederlands gaat als volgt.

Mama kamt zijn haar
Papa poetst zijn tanden
Dat doen ze dag in, dag uit
al 30 jaar
Het leven lijkt niet eerlijk
als je zijn handicaps ziet.
Toch dankt hij God iedere dag
want zijn vader en moeder
verlaten hem niet

Zij is een heldin, hij een held.
Het maakt hen niet uit
dat hun naam nergens wordt vermeld
De waarde van hun leven
ontlenen ze aan geven
Geven, alsmaar geven
Ze komen niet op tv of staan niet in de krant
Je hebt het eigenlijk niet in de gaten
Maar zij zijn de helden en wij,
wij staan aan de kant….

Bij dit lied moest ik denken aan alle moeders en tantes die een pleeggezin runnen.
Aan hen die dag in, dag uit zorgen voor kinderen met een beperking.
Aan hen die zorgen voor kinderen die getraumatiseerd zijn.  
Aan alle leraren en leraressen die met geduld kinderen onderwijzen.
Aan alle mensen die voor een ander het grote verschil maken.
U bijvoorbeeld, als donateur.
Die met uw bijdrage voor een kind de druppel is op de gloeiende plaat…

Wij brengen een saluut aan alle ongeziene helden.
Zij die gewoon doen wat er gedaan moet worden.
Wat een voorrecht dat wij als stichting zo veel helden mogen kennen.

Louis Pool
Voorzitter Hart voor Kinderen